Kippen zijn gezelligheidsdieren
Ze zei het echt, de directeur van AH. ‘Kippen zitten graag dicht bij elkaar’. Tja, alles is betrekkelijk en ‘t is maar vanuit welk perspectief je het bekijkt. Wakker dier kijkt er vast anders tegenaan.
Ze zei het echt, de directeur van AH. ‘Kippen zitten graag dicht bij elkaar’. Tja, alles is betrekkelijk en ‘t is maar vanuit welk perspectief je het bekijkt. Wakker dier kijkt er vast anders tegenaan.
Lang geleden nam ik me al voor om in mijn blogs geen politieke of maatschappelijke thema’s aan te kaarten. Toch blijft deze opmerking door mijn hoofd zoomen. Iedere keer als ik kip koop en eet. En dat is vaak, want een huishouden met drie sportende mannen vraagt om eiwitten. Ik zie die kippen dan gezellig kakelen lekker dicht tegen elkaar in flamelicht. Jammer eigenlijk dat ze maar zo kort samen zijn denk ik dan ook nog. Gelukkig hoeven ze elkaar niet lang te missen; in een documentaire van een Thais kippenverwerkingsbedrijf zag ik dat er tussen de ene kip zonder kop en de andere kip zonder kop nog geen halve seconde zit.
Het is maar hoe je het bekijkt.
Hou toch op! Wat een onzin. ‘Kippen zijn gezelligheidsdieren’. Buiten Nederland kent geen kip het woord gezellig. Kippen zijn misschien geen solitaire dieren. ‘Kippen hebben een hele grote stal en niet alleen maar één vierkante meter’, zegt de directeur van AH. Dat klopt. En in die hele grote stal zitten ook heel veel kippen op één vierkante meter. Meer ruimte per kip is ook slecht voor het milieu. Tja, dat is vast ook waar.
En toch blijft het knagen.
Het houdt je bezig en omdat het schuurt aan alle kanten maak je je eigen afweging. Iedereen bekijkt het vanuit zijn of haar eigen perspectief. Wij hebben inmiddels heel veel andere bronnen van eiwitten gevonden; ik zou er een blog over kunnen schrijven. Toch hou ik het liever bij deze ene blog met maatschappelijk thema; wel zo gezellig.